Politiek dier

Politiek vergelijken met een dier gaat ver. Toch zijn er genoeg vergelijkingen. te maken. In onze serie ditmaal de Struisvogel. Een dier dat in de politiek echt niet zou misstaan is. Het is voor Aandacht voor Medische Bijsluiter belangrijk te weten welk dieren in de politiek rondlopen. Om te analyseren wanneer men de kop, als we komen met de boodschap dat er nu echt iets moet worden gedaan aan de begrijpelijkheid van de medische bijsluiter, in het zand steekt. Anders wordt het doel; medische informatie begrijpelijk voor de gebruiker nooit bereikt. In vervolg op de krokodillentraan bestaat echt; ditmaal de struisvogel als dier aan de beurt in deze serie.

De struisvolgel

De struisvolgel, een traditioneel politiek dier dat zich vooral van de volgende drie strategieën bedient, wanneer hij of zij wordt aangevallen.
– hard weg rennen (snelheden tot 70 kilometer per uur)
– trappen ( van breken mensenbenen tot buigen van ijzeren staven
– zich “verbergen” (in het broedseizoen legt zij haar kop en hals plat op de grond in een kuil van zand.)

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is Struisvolgel.jpg
De struisvogel

Mogelijk hebben waarnemingen van de verstop-in-een-kuil-strategie geleidt tot de gedachte, dat een struisvogel zijn kop in het zand steekt bij gevaar. Terwijl het net zo goed kan zijn dat zij haar plan uitbroedt. De Romeinse denker Plinius de oudere geboren in de 1e eeuw na christus beschreef dit gedrag, het verstoppen van de kop in het zand voor het eerst. Het is opmerkelijk dat oneliners, fastfood slogans, ontkennen en het citeren van die turbotaal de standaard zijn geworden in de politieke arena en zo goed samengaan met struisvogelpolitiek.

Tijden veranderen

Het is nog niet zo lang geleden dat Wouter Bos diep door het stof moest. Hij opperde dat men misschien moest denken aan het verhogen van de AOW-leeftijd. Arme Wouter is door die woorden vervolgens persoonlijk verantwoordelijk is gesteld voor de afbraak van ons sociale stelsel. In de ogen van zijn politieke tegenstanders. Uiteindelijk bleken de woorden van Bos geen #nepnieuws. De AOW leeftijd gaat waarschijnlijk op korte termijn stijgen naar 71 jaar.

Tuut, tuut gepasseerd station

Tegenwoordig is het niet verhogen van de AOW leeftijd dan ook een gepasseerd station in de politiek. Er gaan er zelfs stemmen op om deze regeling, die al bij invoering door de bedenkers, Drees en Suurhoff als niet eeuwig houdbaar werd beschouwd drastisch in te perken. Volledig afschaffen was een tijdje geleden te lezen in een artikel van Annemarie van Gaal in de Telegraaf. Als het economisch  wat beter gaat belanden  de noodzakelijke maatregelen helaas systematisch in de koelkast. Onder de noemer: ” Er is geen noodzaak de leeftijd te verhogen. ” Ons antwoord keep dreaming.

De Qaly

Quality-adjusted life year is een begrip dat gebruikt wordt in een kosten utiliteitsanalyse, een economische beschouwing van de zin en effectiviteit van een behandeling in de gezondheidszorg. Het staat voor een extra levensjaar in goede gezondheid. Het concept werd in 1968 door Herbert E Klarman als eerste toegepast,

Linkse Soep

De waarde van een mensenleven uitdrukken in geld is in Nederland is voorlopig nog linke soep. In Nederland mag geld geen rol spelen in de zorg. Voor iedereen moet er altijd en overal business class care zijn en juist dat zorgt ervoor om in de woorden van de populist te spreken voor de “afbraak van die zorg”.

Een politicus die de vraag durft te stellen of bepaalde medicijnen of behandelingen wel in het basispakket thuishoren, of dat het medicijn eerst moet bewijzen dat daadwerkelijk resultaat oplevert, kiest voor politieke zelfmoord.

Dat hij zijn mening baseert op een onderzoek, van het Britsch medical journal uit 2012, dat vraagtekens dienen te worden gezet bij de positieve werking van veel medicijnen wordt ter kennisgeving aangenomen.

Gebrek aan kennis

Beerslijsten die aangeven dat wisselwerking van medicijnen ernstige gevolgen kunnen hebben. Worden onder hoongelach afgedaan met een interruptie in de zin van “u ziet altijd beren op de weg.”  In het media en data tijdperk waarin we leven is dit even begrijpelijk als zorgelijk, omdat doelmatigheid en zinnige zorg op deze manier het stempel zakkenvullers, barbaars en onmenselijk krijgt.

Opfriscursus Engels

Nog steeds relevant in de politiek. Even terug naar 2009. Het is niet te hopen dat moet  Wouter Bos hebben gedacht dat Emile Roemer ter voorbereiding van de komende verkiezingen tijdens zijn opfriscursus Engels , het woord Qualy (quality adjusted life year = extra levensjaar in goede gezondheid) tegen acceptabele kosten onder zijn neus gedrukt krijgt. Roemer zal dan als echt politiek dier, tijdens het 1e debat niet schromen te zeggen dat hij het onbegrijpelijk vindt dat de heer Bos na het afbreken van onze verzorgingsstaat ook nog eens een leven in geld durft uit te drukken.

De stokpaardjes

“Minder bureaucratie en geen managers in de zorg. Zij zullen ervoor kunnen zorgen dat de miljoenen als rijpe appels van de boom kunnen vallen”.  Terwijl ieder weldenkend mens weet dat we er rekening mee moet houden dat onze zorg duurder wordt. Dat als wij dat “dure medicijnen en behandelingen” toegankelijk willen houden dat er dan keuzes moeten worden.

Waar kiezen we voor

Keuze voor Den Haag  of dilemma voor de zorg. Nieuwe technologie zorgt ervoor dat we langer kunnen leven. Ook met meerdere chronische ziekten. Waardoor we ook langer kunnen doorwerken. Dit geeft bij de ene groep als reactie; “dat werk is er niet en bij andere groep, gelukkig kun je nu weer meedoen met een beperking”. Dat kan echter alleen als we niet weglopen voor beren op de weg. Waarover in de volgende bijdrage meer.